Gracias á asociación Galicia TB, da que formo parte, tiven a oportunidade de coñecer Cuntis lugar do cal o único que oíra falar era de que tiña un balneario. Sen embargo, e gracias tamén ás informacións de Lorena, a nosa guía, descubrín algunhas cousas que de verdade me chamaron á atención.
A primeira cousa foi unha festa moi peculiar chamada "Belle Epoque". O tema xurdíu a raíz da visita a un bar chamado "Quico" o cal cando entras nel, dá a sensación de que se quedou ancorado no tempo. Entón a guía contounos que dende hai 3 anos, o segundo sábado do mes de setembro, celébrase unha festa conmemorativa dos "felices anos 20" na que os veciños da localidade participan moi activamente. Hai dende paseos en carruaxe, mercados artesanais, actividades de teatro, un xantar con menús "Belle epoque" ata actuacións musicais e unha cea-baile da época onde o baile de medianoite dá por finalizada a festa. É tan importante para eles que cando rematamos a ruta por Cuntis, o mesmo alcalde nos recibeu no concello para amosarnos un vídeo da mesma. A min persoalmente paréceme unha festa moi orixinal e divertida que da pé a que tódolos veciños participen, dunha forma ou doutra.
Outra cousa que me gustou moito foi a forma na que alí se celebra a festa de San Xoán: dende fai uns anos esta faise en Castrolandín, asentamento prehistórico de máis de 2.500 anos localizado a 1 km do núcleo urbano (dende aquí podemos disfrutar dunha vista panorámica de todo o val de Cuntis). Neste lugar, recuperouse una vella tradición: no solsticio de verán, a noite do 23 de xuño celébrase acendendo 52 antorchas das que colgan 7 piñas, simbolizando as 52 semanas do ano e os 7 días da semana. Esta tradición constitúe un dos rituais máis máxicos de toda Galicia.
Continuando coa nosa visita guiada, puidemos ver dúas termas pequenas (unha de 59º e outra de 53º) moi cerca do balneario do lugar, o cal presume de ser o maior de toda Galicia. Preto de unha delas, hai un lavadeiro no que fai tempo se podía lavar a roupa en auga ben quente.
E como xa era a hora de comer, dirixímonos a buscar uns amendoados de San Bieito ó mosteiro de San Bieito de Pereira, moi cerquiña do centro. As relixiosas de clausura manteñen a súa receita orixinal dende o século XIX polo cal paréceme unha compra obrigatoria se visitas o lugar.
E por último, puidemos disfrutar da nosa estancia en Casa A Pedreira nunha paraxe fermosa e tranquila a tan só 2 minutos en coche do centro urbano. Moi recomendable para pasar un fin de semana desconectado do mundo.
 |
| Bar Quico |
 |
| San Xoán en Castrolandín, Fonte: www.berenguela.com |
E como xa era a hora de comer, dirixímonos a buscar uns amendoados de San Bieito ó mosteiro de San Bieito de Pereira, moi cerquiña do centro. As relixiosas de clausura manteñen a súa receita orixinal dende o século XIX polo cal paréceme unha compra obrigatoria se visitas o lugar.
E por último, puidemos disfrutar da nosa estancia en Casa A Pedreira nunha paraxe fermosa e tranquila a tan só 2 minutos en coche do centro urbano. Moi recomendable para pasar un fin de semana desconectado do mundo.
0 comments:
Publicar un comentario